Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Τραγούδι άγνωστο και αγέννητη σιωπή
Πίσω απ’ τα μάτια πίσω απ’ της ζωής το βέλο
Κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε το ξέρω
Νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να ‘ρθει να ουρλιάξει
Και όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
Στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
Κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
Μέχρι τον ήλιο να ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
Όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ’ το ποτό
Απ’ το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
Κάθε γουλιά που καίει σαν πάγος και σαν χιόνι
Για να γυμνάζει του μυαλού μου τον βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να ‘ρθει να μας πνίξει
Σ΄ ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ότι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Ναι ‘ναι γιορτή την αγκαλιά της να ανοίξει
Στην ανηφόρια της καμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

Απ’ της ψυχής μου το κενό ως της ζωής μου το μπουρδέλο
Στήσε μια γέφυρα να πάω και να ΄ρθω

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
Κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω